என் கதை (கானடா காவடிச் சிந்து)

                                                                                                  காவடிச் சிந்து என்பது சிந்துக் கவி வகையைச் சார்ந்தது. அதில் மிக அழகிய சந்தம் பயிலும்.  முதல் கண்ணியும், இஇறுதிக் கண்ணியும் ஒரு வகைச்சந்தத்தோடும் நடுக் கண்ணி மாறுபட்ட, முடிகிய/விரைந்த சந்தத்தோடும் இருப்பன.  நடு அடிகள் தாம் காவடிச் சிந்திற்கு ஊட்டமளிப்பன. அண்ணாமலை ரெட்டியாரின் காவடிச் சிந்துகள் புகழ்பெற்றவை. கவிமன்னன் பாரதி மிகச் சிறிய வயதிலே எட்டயபுர சமீந்தார் அவையில் அழகான காவடிச் சிந்து ஒன்றைப் பாடியுள்ளான்.



                                  என் கதை

              (அல்லது கானடா காவடிச் சிந்து)



                    கானடா என்றொரு தேசம்
                    அதில் வாசம்
                    தந்த நேசம் - நல்ல
                    காதலைப் போலொரு பாசம்- வந்த

                    விதமே யொரு கதையே யதன்
                    பதமே வெகு புதுமை சொலக்
               
                    காத்திருந் தேன்பல காலம் - இன்று
                    காட்டிடு வேனதன் கோலம்            (1)


                    நானிங்கு வந்திட்ட வேளை   
                    யிளங் காளை
                    நல்ல மூளை- மணம்
                    நான்முடித் தேன்அழ காளை- உளத்

                    தடியே வெகு துடியோ  டொரு
                    படியாகவே  குடியேறிட
   
                    நான்வந்து சேர்ந்தனிக் கண்டம்-அந்த
                    நாள்முதல் வாழ்வெம கண்டம்        (2)

                   
                    காலையும் மாலையும் வேலை
                    பணி ஆலை
                    ஒரு மூலை- அதைக்
                    கண்டுபி டிக்கவே சாலை- தனில்
           
                    கனவே கமாய்த் தினமே வளி
                    எனவே செல மனம்போ லொரு
   
                    காரெனும் ஊர்தியைக் கொண்டு-அதில்
                    கண்டதுன் பம்பல வுண்டு            (3)
                               

                    சூரிய னென்றொரு பேச்சு   
                    வெறும் ஏச்சு
                    எனப் போச்சு - உடல்
                    சூடுபோய் நாள்பல வாச்சு -பனி
   
                    தலைமீ  திலும்  நிலமீ  திலும்
                    அலையாய் விழக்  குலையா  ததைத்

                    தள்ளித்தள் ளியென்றன் தேகம்-மண்ணில்           
                    சாய்ந்திடு மேஅதி வேகம்                          (4)               

           
                    பேய்ப்பனிக் காலத்தைக் கொன்று
                    வாயில் மென்று
                    தின்ன நன்று  - வரும்
                    பேரிளம் வேனிலு மென்று - மனம்
               
                    ஜதியோ டொரு குதிபோட் டிட
                    அதிலே  ஒரு மிதியாய்ப் புதர்

                    போலவே ஓங்குபுல் வெட்டித்- தினம்
                    பேர்ந்திடு மேஎன்றன் நெட்டி             (5)
           

                   
                    ஓரிரண் டேதிங்கள் நின்ற
                    வெம்மை சென்ற
                    பின்னர் தென்றல் - இனி
                    உள்ளபடி வரு மென்ற-எந்தன்
                                               
                   எதிர்பார்ப் பினில் விதிகூட் டிடும்
                    சதியோ யென அதி வேகமாய்           
   
                    ஓடி யிலையுதிர் வேளை -வரும்
                    ஓவென்று நெஞ்சிடும் ஊளை            (6)


                    சூறாவ ளீயெனக் காற்று           
                    மரம் ஏற்று
                    விழும் தோற்று- அதன்
                    சூரத்திற் கில்லையோர் மாற்று - அது                   

                    சுழலும் விதம் அழகா யினும்
                    பழகா தவர் விழுவா ரதில்

                    சுற்றிச்சுற்றி வந்து பார்க்கும்-அது
                    சும்மாயி ருந்தாலும் தாக்கும்            (7)

               
                    நல்லதும் உண்டிங்கு கேளும்
                    பல நாளும்
                    களி மூளும் - அதை
                    நான்சொல வேகதை நீளும்-அணி

                    அணியாய்  மிகத் துணிவோ டிவர்
                    பணிசெய் திடத் துணியே என

                    நீண்டதோர் சாலையில் ஏகும்- விதம்
                    நித்திய மும்நடந் தாகும்            (8)

           
                    இந்தநன் நாட்டினில் பஞ்சம்
                    இல்லை; கொஞ்சம்
                    உண்டு வஞ்சம்- எனில்
                    இந்தியா போலில்லை லஞ்சம் - இங்(கு)
       
                    அதனால் ஒரு விதமா கவும்
                    நிதவாழ் முறை சிதை யாமலே

                    யாவரும் ஒற்றுமை பேணும்-வகை
                    எல்லாவி தத்திலும் காணும்            (9)


                    ஆனவ ரைக்கு(ம்)நன் றாகக்
                    கதை போக
                    நல மாக- இங்கு
                    ஆண்டுகள் முப்பதும் ஏக- உடல்
                   
                    உதிர்வே ளையை எதிர்பார்த் துளம்
                    அதிரா மலே சதிரா டிடும்

                    ஆனந்தத் தாண்டவன் தாளை- எண்ணிப்
                    போக்கிடுவேன் வரு நாளை            (10)